پیام تسلیت هیئت رهبری د افغانستان بانک به مناسبت درگذشت مرحوم عبدالعزیز مهجور

مرحوم عبدالعزیز مهجور که سالیان متمادی قسمتی از زندگی پُر بار خود را در عرصه شعر، ادب، عرفان و نظام بانکی سپری نموده بود، جامه رحلت بر تن کرده  و دارفانی را لبیک گفت.

محترم محمد قسیم رحیمی معاون دوم د افغانستان بانک همراه با  شماری از آمرین، معاونین و کارمندان شعبات مختلف د افغانستان بانک به نماینده گی از هیئت رهبری در مراسم خاکسپاری مرحومی اشتراک نموده و مراتب تسلیت خویش را برای اقارب، وابستگان و جامعه شعر و عرفان کشور ابراز داشتند. باید یاد آور شد که در پایان مراسم خاکسپاری این مرد اندیشه و عرفان، پیام تسلیت هیئت رهبری د افغانستان بانک توسط  معاون  اسناد و پروتوکول آمریت اسناد و ارتباط نیز به خوانش گرفته شد که  متن مکمل آنرا اینجا می آوریم:   

امروز یک بار دیگر طبق قانون طبیعت و الهی، تن دادیم تا گُهر دانۀ پُر افتخار، عارفِ آیینه دل، شاعر اندیشه های انسانی و بیدل شناس معروف و مشهور کشور را به آغوش خاک بسپاریم. مردی آسمانی صفتی که با صداقت زیست و بیرون از سایۀ چتر انسانیت، راستکاری، تعهد و اخلاص و متانت به روی زمین، قدم نزد.

او در کنار جهان عارفانه اش که از افلاک بیدل سرچشمه می گرفت، مردی بود کارکشته و دارای آموزه های مسلکی در عرصۀ بانکداری، محاسبه، احصائیه و اداره و مدیریت که با این آموزه ها، سالیان متمادی به عنوان یکی از سرمایه های مسلکی و معنوی نظام بانکی و بانکداری افغانستان، زانوی خدمت بر زمین زد و در عرصۀ کاری خویش که به عنوان معاون و سرپرست بانک انکشافی افغانستان از دوازدهم جدی  سال 1380 آغاز یافت الی قبل از لبیک اش به داعی اجل که مسئولیت مدیریت تصفیه بانک انکشافی را به عهده داشت، کارکرد و عرق ریخت و دستاورد آورد.

هیئت رهبری د افغانستان بانک، وداع همچو عارف و مشعل دار دنیای ادب و عرفان و کارمند مجرب و مسلکی نظام بانکداری افغانستان را، ضایعۀ جبران ناپذیر به مشعل داران مکتب خانۀ بیدل و نظام بانکداری افغانستان میداند و تأثر و اندوۀ خویشرا بدین وسیله ابراز داشته، برای فامیل و اقارب این مرد سراپا گُهر تسلیت و بردباری و صبر استدعا می نماید.

محترم عبدالعزیز مهجور هر چند تسلیم رضای پروردگار خویش و قانون طبیعت شد و از جمع ما رخت سفر بست و رفت، ولی کارنامه های او، یاد و خاطرات او، دستاورد های او چون مشعل فروزان با ما و در یاد و خاطره های مان جاویدانه خواهد زیست و نفس خواهد کشید.

مرد نمیرد به مرگ، مرگ از او نام جُست

نام چو جاوید شد، مردنش آسان کجاست